C Programlama Dili'nin Temel Yapısı

Bir C programı iki temel bölümden oluşur. Ön işlemci direktifleri ve  ana fonksiyon.
Önişlemci direktifleri # işareti ile başlar ve program derlenmeden önce C önişlemcisi tarafından çalıştırılır. Herbir önişlemci direktifinin farklı bir görevi vardır. En çok kullanılan iki direktif  #include ve #define ' dır. C programlama dilinde belirli amaçları yapan program parçaları C'nin temel yapısı içinde yer almaz. Bu nedenle program içinde kullanılan fonksiyonların kendilerinin ya da özet bilgilerinin yer aldığı dosyalar #include direktifi kullanılarak programa dahil edilir.

Örneğin printf( ) fonksiyonunun özet bilgisi stdio.h isimli bir header dosyasının içinde saklıdır. Bir programda printf() fonksiyonunu kullanacaksanız, bunu #include ile programın başında dahil etmeniz gerekmektedir. Aksi halde printf() fonksiyonu kullanılamaz. Nasıl yapacağım derseniz eğer programın en başına #include  yazarak bunu halledebilirsiniz. .h şeklinde olan dosyalar başlık (header) dosyalarıdır.


Main fonksiyonunu ise hemen hemen bütün C programlarında görürsünüz; çünkü bu programda bulunması gereken zorunlu bir özelliktir. main fonksiyonu programın gövdesidir diyebiliriz. C programlarının başlangıcı ve sonu bu fonksiyonla belirlenir.  Buna göre, bir C (veya C++) programı sadece bir tane main () fonksiyonu içerebilir. Bir programda ilk olarak çalıştırılacak fonksiyon daima main () fonksiyonudur. Bir programda çalıştırılacak olan komutlar main ()  fonksiyonunun içerisinde bulunan { ile } küme işaretlerinin arasına yazılır. Açılan her küme işareti mutlaka kapatılmalıdır. Açtığımız küme işaretleri arasındaki komutlar derlenir ve çalıştırılır. 

Bir diğer yazımda da C de programın nasıl yazıldığından bahsedeceğim..